Młodzi, piękni i różnorodni (młodzież od 15 lat)

1 dzień

W godzinach porannych wyjazd z wybranego miasta.

W pierwszym dniu zapraszamy uczestników do dwóch kluczowych doświadczeń. Pierwszym z nich jest ustalenie kontraktu, czyli zasad, które będą nas obowiązywały podczas całego wyjazdu, zarówno w trakcie trwania warsztatów jak i “czasu wolnego”. Do tego doświadczenia zapraszamy zarówno nastolatków jak i dorosłych. Celowo używamy tutaj określeń nastolatek i dorosły, żeby podkreślić wagę wyjścia z ról systemu szkolnego. Wspólne tworzenie zasad ma na celu ugruntowanie się w danym momencie, określenie oczekiwań i potrzeb, po to aby każdy mógł czuć się bezpiecznie w grupie. Doświadczenie konstruowania kontraktu kończy się w momencie, kiedy wszyscy uczestnicy zgadzają się na jego końcową wersję. Pozostawiamy jednak możliwość dopisywania kolejnych punktów kontraktu w tracie trwania procesu. Jako proces rozumiemy zarówno określony w ramach czasowych wyjazdu integracyjnego, jak i cały proces grupowy jakim jest cykl nauki w szkole średniej. Z tego powodu zapraszamy, żeby kontrakt stworzony na wyjeździe towarzyszył klasie przez całe ten okres. Treść kontraktu zostaje ustanowiona podczas doświadczenia. Niezmienne pozostają wartości, którymi będzie się kierować: życzliwość, autentyczność, szczerość, empatia, głębokie słuchanie, wyrozumiałość, otwartość na inność.

Drugie doświadczenie ma charakter integracyjny i ma trzy podłoża: daję się poznać, zajmuję swoje miejsce w grupie, jestem uważny(a) na swoje potrzeby.

W tej części zapraszamy do serii zabaw i eksperymentów, które odbywają się zarówno w mniejszych podgrupach jak i w całej grupie. Dorośli biorą w części z nich aktywnie jako uczestnicy a w części jako aktywnie wspierający obserwatorzy. Jako Ci drudzy mają okazję doświadczyć tego w jaki sposób mogą empatycznie wspierać nastolatka, pozostając w zgodzie ze sobą. Doświadczenia te bazują na różnicowaniu biegunów: różnic i podobieństw, bycia w grupie i bycia ze sobą, dzielenia się i brania, sięgania po zasoby innych i opierania się na własnych.

Proces ten ma nas doprowadzić do podjęcia decyzji, w jaki sposób spędzimy czas wolny w zgodzie ze sobą i swoimi potrzebami korzystając z zasobów miejsca, w którym jesteśmy. Podczas “czasu wolnego” dorośli będą znów uważnymi obserwatorami i towarzyszami. Pod okiem trenera będą mieli okazję do nie bycia w działaniu a w absorbowaniu tego czego doświadczają w kontakcie z młodzieżą podczas tych prostych aktywności, jakimi mogą być spacer, gra w gry zespołowe, gra w gry planszowe, rozmowy egzystencjalne  przy kominku. Podczas wieczornej superwizji zaprosimy do podzielenia się swoimi obserwacjami, odczuciami i przemyśleniami. Pomożemy skontaktować się z towarzyszącymi temu emocjami. Celem tego doświadczenia jest porzucenie utartych schematów postępowania w relacji z nastolatkiem i odnalezienie w niej autentyczności.

Dzień zakończymy wspólnym ogniskiem ze śpiewem przy gitarze.

2 dzień

Dzień drugi rozpoczniemy od przywitania oraz kręgu powitalnego, podczas którego spotkamy się i uważnością przyglądniemy temu, co wydarzyło się dnia poprzedniego. Intencją tego spotkania będzie zauważenie różnicy pomiędzy tym, jak uczestnicy czuli się w grupie na początku procesu a jak czują się teraz. Wspólnie zdecydujemy, czy będzie to w formie eksperymentu czy po prostu podzielimy się tym w kręgu w sposób werbalny lub niewerbalny.

Podczas warsztatu w drugim dniu zaprosimy do doświadczania swoich granic. Spróbujemy odpowiedzieć sobie na pytania: gdzie są teraz moje granice? jak mogą zmieniać się moje granice? jak stawiam granice?

Stawianie granic pozwala skontaktować się z gniewem – emocją często wypieraną i społecznie negatywnie nacechowaną. U nastolatków, to emocja która często dominuje i objawia się poprzez bunt. Wynika z konfliktu wewnętrznego, którego doświadczają – z jednej strony wchodzą w dorosłość i potrzebują niezależności, własnych doświadczeń a z drugiej nadal wsparcia i doświadczenia postawionej świadomie przez dorosłego granicy, żeby mieli z czym się mierzyć. Dzięki świadomie postawionej granicy nastolatek czuję się bezpiecznie w momencie eksplorowania i doświadczania życia.

Temat granic będziemy eksplorować podczas eksperymentów w podgrupach i omawiać je na forum całej klasy. Eksperymenty są okazją do doświadczenia granic w trzech wymiarach: co czuję? – poziom ciała, jakie uczucia temu towarzyszą? – poziom emocji, co myślę? – poziom umysłu.

Określenie tych trzech aspektów w Tu i Teraz pozwala na synchroniczne działania – ruch, gest, słowo, których można użyć w celu postawienia granicy w sposób bezpieczny dla siebie i dla innych.

Ostatnim etapem warsztatów będzie sesja podsumowująca wyjazd. Ma ona funkcję domykającą, w której odbędzie się podziękowanie i pożegnanie. Otwieram w tym czasie przestrzeń na znalezienie sposobu aby każdy z uczestnik warsztatów miał okazję podziękować i pożegnać się z resztą grupy. Może to przebiec dwoma różnymi torami: jako trenerzy proponujemy doświadczenie, które sprzyja temu procesowi lub inicjatywę przejmuje grupa, która sama decyduje się na sposób w jaki chce to zrobić.

Na koniec odbywa się superwizja z dorosłymi uczestnikami warsztatów, na której podsumowujemy dwudniowe doświadczenie i integrujemy je z poziomu czucia, odczuwania i myśli. Podczas tego spotkania spróbujemy odpowiedzieć sobie na pytania: co mnie wspiera w kontakcie z nastolatkiem? co mnie zbliża do nastolatka a co mnie od niego oddala? jakie wartości chcę wnosić do kontaktu z nastolatkiem? jakimi moimi zasobami mogę podzielić się z nastolatkiem?

W godzinach nocnych powrót do miejsca wyjazdu i zakończenie wycieczki.